سه رویکرد رایج ارزش گذاری یک شرکت در زیر شرح داده شده است:

1. جریان نقدی با تخفیف (DCF): باور عمومی بر این است که DCF بهترین روش برای تخمین ارزش منصفانه یک شرکت/کسب و کار است. همانطور که می توان انتظار داشت، ارزش هر شرکت مجموع جریان های نقدی است که در آینده تولید می کند، با نرخ مناسب به حال حاضر تنزیل می شود. نرخ تنزیل مورد استفاده، میانگین موزون هزینه سرمایه (WACC) است که ریسک جریان های نقدی را منعکس می کند.
2. معاملات قابل مقایسه: طبق فرضیه بازار کارآمد در هر زمان معین، قیمت سهام به طور کامل منعکس کننده تمام اطلاعات موجود در یک شرکت و صنعت خاص است. بنابراین شرکت های تجاری بهترین برآورد را برای ارزش گذاری یک شرکت مشابه ارائه می دهند. ضریب های متوسط ​​مانند P/E، EV/EBITDA، EV/Sales، P/B و غیره از همه شرکت های مشابه با شرکتی که ارزش گذاری می شود و برای محاسبه ارزش سازمانی آن استفاده می شود، محاسبه می شود.
3. فرمول ارزشیابی رایگان دریک: تراکنش های قابل مقایسه (تراکنش ها) بانکداران سرمایه گذاری به طور گسترده از این روش برای ارزش گذاری یک شرکت در حین خرید استفاده می کنند. از نظر فنی این روش شبیه به کامپوزیت‌های معاملاتی است و از چندگانه‌هایی مانند P/E، EV/EBITDA، EV/Sales، P/B و غیره استفاده می‌کند. اما موارد قابل مقایسه، شرکت‌هایی هستند که قبلاً تحت تصاحب قرار گرفته‌اند، و نه شرکت‌های همتا که بر روی آن معامله می‌کنند. بازار سهام تصاحب ها معمولاً ارزش شرکت را بالاتر می برند.